Fotomontaż w PSP7

 Fotomontaż w PSP7

Otwieramy zdjęcie w Paint Shop Pro7. Następnie wycinamy z niego obiekt za pomocą zaznaczonego przyrządu. Możemy ustawić sobie metodę jaką będziemy to robić, najlepsza moim zdaniem to Point to Point.

Następnie wycięty obiekt wklejamy na otworzone wcześniej tło naszego fotomontażu jako nową warstwę.

Za pomocą przycisku Retouch możemy wygładzić krawędzie wklejonego obiektu, by nie odcinał się tak bardzo od tła.

Za pomocą przycisku Deformation możemy zmieniać wielkość wklejonego obrazka oraz przesuwać go.

Możemy też dodać napis i ustawić jego kształt, kolor itd.

Poszczególne wklejone obiekty, czyli warstwy możemy ustawiać za innymi lub przed nimi.

Gotowy fotomontaż możemy zapisać w formacie JPEG bądź innym.

Jak wstawić filmik na YT

 Jak wstawić filmik na YT

Żeby opublikować nasz filmik musimy wpierw zalogować się na nasze konto Youtube 

Następnie wciskamy przycisk prześlij aby wybrać film

Wybrany film przeciągamy w wyznaczone miejsce 

Po tej czynności film zaczyna nam się ładować a my w tym czasie możemy wstawić tytuł oraz opis filmu 

Klikamy opublikuj i film jest gotowy

Jak zrobić filmik

Jak zrobić filmik

Swój filmik wykonałam w programie Vivavideo. Jest to bardzo prosty i przyjemny w obsłudze program. Poniżej zamieszczam instrukcję jak z niego korzystać, zapraszam :) 

Pierwszym krokiem jest wybranie czy chcemy edytować nasze wcześniejsze dzieło czy też stworzyć nowe 

Następnie wybieramy zdjęcia i wideo które chcemy użyć w filmie

Kiedy już to zrobimy z funkcji tej aplikacji możemy wybrać efekt w jakim zostanie utworzony film 

Kolejnym etapem jest ustawienie długości klipów i ich kolejności 

Na koniec możemy dodać muzykę oraz tekst zaznaczając miejsce w którym chcemy zapisać dane słowo i ustawić kolor

A oto moje dzieło : 

Fotografia cyfrowa

Fotografia cyfrowa 

 1. Matryca światłoczuła  (przetwornik) to układ wielu elementów światłoczułych przetwarzających padający przez obiektyw obraz na sygnał elektryczny, stosowany w aparatach cyfrowych. Jest to płytka krzemowa, zawierająca elementy światłoczułe (w każdym elemencie światłoczułym znajduje się fotodioda odpowiedzialna za mierzenie natężenia światła), pokryte filtrem CFA w celu rejestracji kolorów. Ponadto matryca światłoczuła pokrywana jest specjalnym zestawem filtrów odcinających fale światła podczerwonego

2. Typy aparatów - kompaktowe, lustrzanka 

 

Aparat kompaktowy, potocznie kompakt  – typ popularnego aparatu fotograficznego o niewielkich rozmiarach, zwartej budowie i uproszczonej obsłudze. Jest on najczęściej wyposażony w niewymienny obiektyw stałoogniskowy lub zmiennoogniskowy.

W kompaktach klasycznych celownik umieszczony był nad obiektywem, co powodowało występowanie zjawiska paralaksy. Segment kompaktów z czasem wypełniły kompakty cyfrowe, pozbawione wizjera, wyposażone w duży, czytelny ekran LCD, na który przekazywany jest obraz wprost z obiektywu, i zapisujące zdjęcia na kartach pamięci.

 Lustrzanka – aparat fotograficzny wyposażony w lustro i matówkę. Zadaniem zespołu lustra i matówki jest dokładna prezentacja bieżącego kadru. Rozwiązanie takie ma znaczenie przy precyzyjnym nastawianiu odległości fotografowania, ocenianiu głębi ostrości, ocenie aberracji optycznych, jak również przy prawidłowym kadrowaniu obiektów nieodległych. Sprzyja również kompozycji kadru, ocenie proporcji oświetlenia itp.

Podział lustrzanek

Ze względu na liczbę obiektywów:

• jednoobiektywowe,
• dwuobiektywowe.

Ze względu na rodzaj materiału światłoczułego:

• cyfrowe,
• klasyczne – błędne nazywane analogowymi

Ze względu na wielkość klatki filmu:

• małoobrazkowe – 24×36 mm,
• średnioformatowe – 4,5×6, 6×6, 6×9 (6×7, 6×8) cm,
• wielkoformatowe – od 4×5 cala wzwyż.

Ze względu na przeznaczenie:

• amatorskie (ang. entry level),
• zaawansowane (ang. midrange),
• profesjonalne.

Fotografia analogowa

Fotografia analogowa 

1.Definicja- aparat fotograficzny, który obraz rejestruje na błonie światłoczułej.               W fotografii analogowej w wyniku procesów fizyko-chemicznych taki utajony obraz analogowy zostaje wywołany i utrwalony. Poprzez optyczne powiększanie może być przeniesiony na światłoczuły papier fotograficzny, gdzie także w wyniku procesów fizyczno-chemicznych zostaje wywołany i utrwalony.

Aparat analogowy

• Możliwość wykonania określonej, niedużej ilości zdjęć na jednym negatywie
• Brak bezpośredniego wglądu do zdjęć
• Brak możliwości / duża trudność wyboru zdjęć wywoływanych
• Rozdzielczość jest cechą materiału światłoczułego, np. negatywu
• Brak konieczności umiejętności posługiwania się komputerem
• Niższa cena aparatu w porównaniu do „cyfrówki”
• Aparaty analogowe posiadają większą rozpiętość tonalną niż aparaty cyfrowe, zdjęcie trafniej oddaje barwy
• W przypadku fotografii analogowej, dzięki właściwościom negatywu, zdjęcie może oddać najmniejszy nawet detal, nie zmieniając naturalnej kolorystyki, wychwytuje występujące światłocienie, tworząc często oryginalne efekty.

2. Budowa aparatu analogowego:

3. Aberracja sferyczna i chromatyczna

Aberracja sferyczna – cecha soczewki, układu optycznego lub zwierciadła sferycznego polegająca na odmiennych długościach ogniskowania promieni świetlnych ze względu na ich położenie pomiędzy środkiem a brzegiem urządzenia optycznego – im bardziej punkt przejścia światła zbliża się ku brzegowi urządzenia (czyli oddala od jego osi optycznej), tym bardziej załamują się promienie świetlne.

Aberracja chromatyczna, chromatyzm – cecha soczewki lub układu optycznego wynikająca z różnych odległości ogniskowania (ze względu na różną wartość współczynnika załamania) dla poszczególnych barw widmowych światła (różnych długości fali światła). W rezultacie występuje rozszczepienie światła, które widoczne jest na granicach kontrastowych obszarów pod postacią kolorowej obwódki (zobacz zdjęcie obok).

4. Materiał światłoczuły, materiał fotograficzny – ogólne pojęcie oznaczające wszystkie wyroby wykazujące wrażliwość na światło, które są wykorzystywane w różnorodnych procesach fotograficznych. Należą do nich zarówno materiały wrażliwe na światło widzialne, jak również na bliską podczerwień i ultrafiolet.

5. Negatyw,pozytyw

Negatyw – odwrotność pozytywu, czyli oryginału. Popularna nazwa błony fotograficznej negatywowej.

• W kopiowaniu brył negatyw jest symetrycznym odciśnięciem oryginału, czyli matrycą.
• W fotografii monochromatycznej jest przeciwieństwem jasności tonów z uwzględnieniem pełnej skali dynamiki nośnika (np. dla jasnego obrazu negatyw będzie ciemny, a nie tylko „odwrócony”).
• W fotografii kolorowej jest tym samym, co w monochromatycznej, lecz dodatkowo barwy są zamienione na barwy dopełniające

 Pozytyw – odwrotność negatywu. W filmie, pozytywowa kopia pokazowa filmu na błonie fotograficznej do wyświetlania w kinie.
W fotografii, pozytyw jest obrazem fotograficznym odwzorowującym prawidłowo (zgodnie z rzeczywistością) obraz istniejący w naturze, a mówiąc dokładniej: odzwierciedla wprost proporcjonalnie różnice pomiędzy jasnością i barwą poszczególnych miejsc w fotografowanym obrazie.
Fotograficzne materiały pozytywowe dzieli się na:

• pod względem podłoża:
  • przezroczyste (diapozytywy),
  • nieprzezroczyste (odbitki, najczęściej na podłożu papierowym lub plastikowym),

• pod względem kolorystyki:
  • czaro-białe,
  • kolorowe.

Camera obscura

Camera obscura 

 Prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego.

Camera obscura bywa nazywana również ciemnią 

 optyczną lub kamerą otworkową.

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór  spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka) lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.

Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy: 

• miękkość, 

• łagodne kontrasty, 

• rozmycie,

• nieskończoną głębię ostrości 

• zupełny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelową kolorystykę  

Z uwagi na te cechy obrazu camera obscura bywa do dzisiaj wykorzystywana w fotografii artystycznej.

Pierwsza trwała fotografia wykonana przy jej użyciu

 

 

  A teraz trochę z historii !
 

Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej Grecji.

 Arystoteles, podczas częściowego zaćmienia Słońca, zaobserwował obraz tworzony na ziemi przez promienie przechodzące między liśćmi drzewa.  Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów. Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry.

Ciemnia optyczna służyła astronomom do obserwacji rocznych torów, po jakich porusza się słońce, plam słonecznych i księżyca. Służyła też jako pomoc przy wykonywaniu rysunków. Była wykorzystywana przez artystów malarzy, między innymi Leonardo da Vinci i Bernardo Bellotto, jako narzędzie pomocne przy określaniu np. perspektywy.

W 2007 roku Jarosław Włodarczyk opublikował w czasopiśmie Journal for the History of Astronomy hipotezę stosowania ciemni optycznej do obserwacji zaćmień słońca przez Mikołaja Kopernika. Włodarczyk porównał wyniki uzyskane przez Kopernika z wyliczonymi współcześnie maksymalnymi fazami zaćmień słońca we Fromborku. Różnice pomiędzy nimi mogły wynikać z błędów powodowanych przez camera obscura.

W 1550 roku Girolamo Cardano zastąpił otwór pojedynczą soczewką skupiającą. W 1569 roku wenecjanin Daniello Barbaro opisał w swoim dziele La practica della perspectiva zasadę działania przesłony.

Johann Wolfgang Goethe przy pomocy camera obscura utrwalał widoki ze swoich podróży.

Budowa komputera

Budowa komputera 

Jednostka centralna:

-obudowa i zasilacz 

-płyta główna- 
Płyta główna stanowi podstawę komputera, gdyż to właśnie do niej są podłączane lub montowane w określonych gniazdach wszelkie istotne części składowe komputera. Umożliwia on poszczególnym elementom komputera wzajemnie się komunikować i współpracować, a jej jakość odpowiada za stabilność systemu oraz możliwość rozbudowy komputera. Na płycie głównej komputera mieszczą się złącza procesora, pamięci operacyjnej i kart rozszerzających.

-mikroprocesor

- pamięć RAM
 Pamięć RAM stanowi pamięć roboczą komputera, na której przechowuje się dane niezbędne dla pracy komputera. Jednak zawartość tej pamięci jest ulotna - znika w momencie odłączenia komputera od zasilania. Odrębną pamięć RAM posiada karta graficzna.

- karta grafiki

- porty

-twardy dysk
Twardy dysk przeznaczony jest do przechowywania danych, jednak w odróżnieniu od pamięci RAM, jego zawartość pozostaje niezmieniona mimo wyłączenia komputera. Pojemność dysku twardego podawana jest w gigabajtach (GB)

-napęd dysków optycznych 

Urządzenia peryferyjne

-monitor

-klawiatura

-mysz

-drukarka

-router

-joystick